ระหว่างช่วงเวลาเมื่อกองทัพคนเถื่อนกรีธาพลตีกรุงโรม จนถึงการค้นพบและรื้อฟื้นศิลปะที่ถูกลืมเลือนไป มันคือยุคสมัยอันยาวนาน ยุคสมัยแห่งความมืด ความไม่แน่นอน ความรุนแรงและอวิชชา ยุคสมัยแห่งความแตกแยกและการหลอมรวม ยุคที่ศาสนาคือปัจจัยสำคัญ เพราะมันคือตัวกำหนดชะตากรรมหลังความตาย ยุคสมัยแห่งการฟื้นฟูเบื้องต้น ที่จะเป็นก้าวแรกก่อนจะฟื้นฟูเต็มกำลังในยุคหน้า นี่คือ "ยุคกลาง" ยุคคั่นระหว่างความเรืองรองของยุคโบราณ และอรุณรุ่งของยุคสมัยใหม่