บทกวีเรื่องราวของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "มนุษย์" เป็นอีกด้านที่หลายคนอาจไม่เคยรู้หรือสัมผัสมาก่อนผ่านการเรียงร้อยถ้อยคำเป็นร้อยกรองอันไพเราะจนน่าพิสมัยในหนังสือเล่มนี้ กว่าจะสิ้นสาธารณ์ . ****** กำพร้า กลอนหกสุภาพ ๏ เหงื่อหยดรดหลั่งอาบร่าง แดดช่างร้อนแรงแสงเผา ชุ่มโชกชโลมไล้วัยเยาว์ เร่าเร่า รัวพร้าผ่าฟัน ๏ มือเล็กร่างเล็กเด็กแกร่ง ออกแรงแปลงรกไร่ผัน แคล่วคล่องว่องไวมือมั่น โรมรันถางถากลากไม้ ๏ ผอมเกร็งผิวคล้ำคราดหญ้า แขนขาลีบเล็กแกว่งไหว โกยกวาดกราดตัดกวัดไกว เข่งใส่สุมกอบก่ายกอง ฯลฯ