ยุคสมัยเเห่งการประพันธ์ มิได้จบสิ้นตามวาระนับเเต่นักเขียนชั้นครูผู้ทุ่มเทวาดอักษรด้วยจิตวิญญาณ กรุยทางฝ่าฝันกระทั่งคนรุ่นหลังได้พบเห็นคุณค่าสอดคล้องกับผลงานชิ้นเยี่ยมของนักเขียนรุ่นใหม่ ผู้หาญกล้าสร้างสรรค์ผลงานอย่างไว้เชิง "สายน้ำไม่เหือดหาย" จึงรวบรวมเรื่องสั้นอมตะของนักเขียนอาวุโสประกบกับรวมเรื่องสั้นเเละกวีนิพนธ์จากนักเขียน "รางวัลมติชน" เพื่อให้การสืบทอดระหว่างเก่ากับใหม่เป็นไปอย่างกลมกลืนราวกับงานเขียนคือธารลำน้อย ซึ่งเเม้บางเวลาอาจเเห้งขอดกระนั้นก้มีโอกาสเป็นเเม่น้ำใหญ่ ชุบชีวิตโลกวรรณกรรมให้ตื่นฟื้นอีกครั้ง