การขาดสิ่งที่เป็นคุณธรรมในสังคม อันได้แก่จริยธรรม ศีลธรรมและความเป็นมนุษย์ที่กำลังเพี้ยนไปกว่าเดิมมากมาย เนื่องมาจากสังคมไทยตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4-5 ลงมาจนถึงปัจจุบัน ได้หักเหวิธีคิดในอารยธรรมตะวันตกนอกที่มีมาแต่โบราณกาลมาตามแบบอย่างอารยธรรมตะวัตตกแทน มาถึงทุกวันนี้คนรุ่นกลางและรุ่นเด็กต่างก็มองและคิดอะไรเป็นแบบตะวันตกหมด อาจจะพูดอย่างเต็มปากได้ว่า สังคมไทยแม้จะไม่เป็นอาณานิคมทางการเมืองของมหาอำนาจทางตะวันตกอย่างประเทศเพื่อนบ้านทั้งหลาย แต่เป็นอาณานิคมทางปัญญาอย่างเคร่งครัดและต่อเนื่อง นี่คือส่วนหนึ่งของคำในบทความจากหนังสือของอาจารย์ศรีศักร วัลลิโภดม ที่ได้ให้ข้อคิด